Tá sé deacair a chreidiúint gur féidir leat a bheith ag cur allais agus tú ag obair i do t-léine i lár an gheimhridh agus teocht -9˚ lasmuigh.
Cén chaoi? Bhuel, níor tháinig mé ar dhaoine riamh a úsáideann fuinneamh nádúrtha i mbealach níos éifeachtaí ná na hÍoslannaigh. Tá seachtain amháin caite agam ag obair go deonach i dteach gloine in áit darbh ainm, Hveragerði san Íoslainn agus tá go leor leor foghlamtha agam ó thaobh garradóireachta de. Níl an méid sin tithe gloine feicthe agam riamh agus tá teocht 25˚ istigh iontu. Ní chreidfí gur féidir bananaí a chur lastigh den Chiorcal Artach ach tá an seift sin aimsithe ag na hÍoslannaigh le tamall.
Is é an rud is suimiúla futhú áfach ná go n-úsáideann na hÍoslannaigh fuinneamh geoiteirmeach a thagann ón talamh chun na tithe gloine sin a théamh. In éineacht leis sin, úsáidtear an teas nádúrtha sin chun na gnáththithe a théamh agus leictreachas a sholáthar do mhuintir na hÍoslainne. Feidhmíonn 90% de na tithe san Íoslainn ar an mbealach sin, a bhuíochas do na hacmhainní nádúrtha atá mórthimpeall orthu. Ní hé sin an méid áfach, úsáidtear an fuinneamh geoiteirmeach a thagann ó na bolcáin is na foinsí te chun an pobal a chosaint ón drochaimsir. Is bealach éifeachtach é chun an sneachta ar na bóithre a leá.
Tá níos mó ná 200 bolcáin san Íoslainn agus 600 foinse te nádúrtha. Ní haon ionadh é go bhfuil linnte snámha te ar fud na tíre. Deirtear go gcaitheann na hÍoslannaigh tamall fada sa chith ós rud é go bhfuil an t-uisce te in-athnuaite. Sular tháinig mé anseo níor cheap mé riamh go mbeinn ag siúl timpeall an tí i mbrístí gearra i lár mhí Feabhra. Cheap mé gur tír bhocht, ársa a bhí inti, gur mhair na daoine ar sheanthraidisiúin ach i ndáiríre is í an Íoslainn an tír is forbartha ar domhan sa lá atá inniu ann ó thaobh fuinneamh in-athnuaite agus inbhuanaitheachta de. Úsáideann siad druilirí chun píopaí a chur faoin talamh agus an ghal te a chur chun tairbhe i mbealaí éagsúla.
Tá 85% den fhuinneamh sa tír in-athnuaite agus is fuinneamh geoiteirmeach é 66% de. In ainneoin an dea-thionchair atá ag an bhfuinneamh nádúrtha sin ar an timpeallacht, sábhálann rialtas na hÍoslainne thart ar €100 milliún gach bliain ar bhreoslaí iontaise. Samhlaigh cith a ghlacadh agus gan mothú ciontach faoin méid ama atá caite agat ann. An féidir linn aon rud a fhoghlaim ón méid sin? Ar ndóigh, níl bolcáin againn in Éirinn agus ní thagann uisce te ón talamh ach nach féidir linn acmhainní nádúrtha eile a úsáid? Nach féidir linn leas a bhaint as an Aigean Atlantach chun fuinneamh in-athnuaite a chruthú is a sholáthar do mhuintir na hÉireann chun todhchaí níos glaise a chur i bhfeidhm?
